Πόνος και παχυσαρκία
Σύμφωνα με τις πρόσφατες εκτιμήσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (WHO), το 39% των ενηλίκων παγκοσμίως ήταν υπέρβαροι και το 13% παχύσαρκοι το 2014.
Είναι καλά τεκμηριωμένο ότι η παχυσαρκία έχει υψηλή νοσηρότητα: αποτελεί σημαντικό παράγοντα κινδύνου για μια σειρά ιατρικών προβλημάτων, συμπεριλαμβανομένων των καρδιαγγειακών παθήσεων, του καρκίνου και του διαβήτη.
Ο πόνος και η παχυσαρκία σχετίζονται σημαντικά μεταξύ τους.
Παχυσαρκία είναι σημαντικός προδιαθεσικός παράγοντας λειτουργικών και ψυχολογικών επιπλοκών λόγω του χρόνιου πόνου.
Σε μεγάλη μελέτη του πανεπιστημίου της Γιούτα στην Αμερική, οι παχύσαρκοι ανθρώποι εκδήλωσαν διάφορες μορφές πόνου 4 φορές περισσότερο από εκείνους που δεν ήταν παχύσαρκοι.
- Οσφυαλγία
Η επίπτωση της οσφυαλγίας αυξάνεται όσο αυξάνεται το βάρος!
Σε τελευταία μελέτη των ΗΠΑ σε 6.796 ενήλικες, 11,6% των παχύσαρκων ανέφεραν χαμηλό πόνο στην οσφύ σε αντίθεση με λιγότερο από το 3% των ατόμων που είχαν κανονικό βάρος.
Σε σχέση με τους ανθρώπους με φυσιολογικό βάρος, οι υπέρβαροι ανέφεραν 20% υψηλότερα ποσοστά επαναλαμβανόμενου πόνου και τα ποσοστά αυξήθηκαν εως και 254% για άτομα με νοσηρή παχυσαρκία (δείκτης μάζας σώματος μεγαλύτερο από 40).
- Διάφορες διαγνώσεις πόνου που περιλαμβάνουν πόνο στην πλάτη, πονοκεφάλους, ινομυαλγία / χρόνιο διάχυτο πόνο ακόμα και κοιλιακό άλγος.
- Χρόνιος πόνος
έχει αποδειχεί σε μελέτες ότι η παχυσαρκία στους ηλικιωμένους διπλασιάζει την πιθανότητα εμφάνισης χρόνιου πόνου.
- Κεφαλαλγίες
Μια συστηματική ανασκόπηση καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι παχύσαρκοι άνθρωποι διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να έχουν πονοκεφάλους, ιδιαίτερα χρόνιους πονοκεφάλους και ημικρανίες.
Παρομοίως, η παχυσαρκία φαίνεται να αποτελεί παράγοντα κινδύνου για την ανάπτυξη κοιλιακού πόνου, πυελικού πόνου, και νευροπαθητικού πόνου.
- Οστεοαρθρίτιδα
Η σχέση μεταξύ του πόνου των αρθρώσεων και της παχυσαρκίας είναι επίσης καλά τεκμηριωμένη. Η οστεοαρθρίτιδα (OA) είναι μία από τις πιο διαδεδομένες μυοσκελετικές παθήσεις με περίπου 27 εκατομμύρια προσβεβλημένους στις ΗΠΑ.
Πολλές μελέτες υποδηλώνουν ότι η παχυσαρκία σχετίζεται με την παρουσία, την εξέλιξη και τη σοβαρότητα της ΟΑ.
Δυνητικοί μηχανισμοί σύνδεσης παχυσαρκίας-πόνου:
- Μηχανικοί και δομικοί-σωματικοί παράγοντες
- Χημικοί μεσολαβητές-ορμόνες
- Κατάθλιψη
- Κακή ποιότητα ύπνου – αποφρακτική άπνοια
- Τρόπος ζωής
Θεραπεία:
Για την θεραπεία του πόνου λειτουργούν ειδικά ιατρεία πόνου και υπάρχουν ειδικές φαρμακευτικές ή και άλλες συντηρητικές μέθοδοι (φυσιοθεραπείες, κινησιοθεραπείες, ψυχολογική υποστήριξη κτλ)
Ανάλογα την αιτία και το είδος του πόνου ο ασθενής πρέπει να συμβουλευτεί τον ειδικό ιατρό: πχ ορθοπεδικό, νευροχειρουργό, νευρολόγο κτλ.
Οι χειρουργικές επεμβάσεις ή άλλες θεραπείες αποκαταστάσεις είναι συχνές. Συχνές όμως είναι και οι αποτυχίες όλων των μεθόδων και προσεγγίσεων, ειδικά όταν το παραπανίσιο βάρος παραμένει. Συχνό μάλιστα είναι, ο ασθενής να θεραπευτεί πχ από τον πόνο στην μέση του, και να πονάει κατόπιν στον αυχένα, τα γόνατα, τα πλευρά ή αλλού!
Πρόληψη-απώλεια βάρους:
Μια πρόσφατη μελέτη διαχρονικής παρατήρησης περίπου 800 γυναικών υπολόγισε ότι ο κίνδυνος ανάπτυξης οστεοαρθρίτιδας γόνατος μπορεί να μειωθεί κατά 50% σε περίπτωση απώλειας 5 kg!!!
Σε παχύσαρκους που έχουν χειρουργηθεί για απώλεια βάρους, παρατηρήθηκε σημαντική μείωση του πόνου στη οσφύ και στο γόνατο, σε σχέση με άτομα που δεν έκαναν χειρουργική επέμβαση.
Επίσης αναφέρεται ότι σε ασθενείς που η συχνότητα της ημικρανίας ήταν κατά μέσο όρο 6 φορές το μήνα πριν από τη χειρουργική επέμβαση, η συχνότητα έπεσε σε 1 ανά μήνα στους 6 μήνες παρακολούθησης.
Συμπερασματικά έχει πλέον αποδειχθεί σημαντική συσχέτιση μεταξύ πόνου και περιττών κιλών και ιδιαίτερα παχυσαρκίας. Μια από τις νόσους που προκαλεί η παχυσαρκία είναι και ο πόνος, πόνος στις αρθρώσεις, στην οσφύ, κεφαλαλγίες, ημικρανίες, χρόνιοι πόνοι.
Η απώλεια βάρους βοηθάει όλους τους ασθενείς και μπορεί να είναι και θεραπευτική.
Όταν υπάρχει νοσογόνος παχυσαρκία και όλοι οι άλλοι μέθοδοι απώλειας βάρους έχουν αποτύχει, ενδείκνυται η χειρουργική θεραπεία.