Τι είναι η μηροκήλη;

Τι είναι η μηροκήλη;

Η μηροκήλη είναι μια μορφή κήλης του κοιλιακού τοιχώματος. Κήλη ονομάζουμε την προβολή ενός οργάνου που κανονικά βρίσκεται μέσα στην κοιλιακή χώρα και περιβάλλεται από τα τοιχώματα της κοιλιάς (δηλαδή περιτόναιο, μυς και δέρμα), προς τα έξω, μέσα από ένα σημείο που είναι «ευένδωτο». Το πέρασμα αυτό μπορεί να είναι φυσικό – από όπου περνούν αγγεία ή νεύρα – ή τεχνητό (ιατρογενές) μετά από επεμβάσεις.

Η μηροκήλη αφορά ένα συγκεκριμένο σημείο της μηροβουβωνικής περιοχής, στο κατώτατο μέρος της κοιλιάς (στην περιοχή του «μπικίνι»). Από εκεί περνούν φυσιολογικά τα αγγεία που τροφοδοτούν με αίμα το κάτω άκρο, δηλαδή η μηριαία αρτηρία και η φλέβα. Όταν το πέρασμα αυτό χαλαρώσει περισσότερο, μπορεί να επιτρέψει τη δίοδο άλλων οργάνων – όπως του λεπτού εντέρου – προκαλώντας αντιαισθητική διόγκωση, συμπτώματα αλλά και σοβαρές επιπλοκές.

Η πάθηση αυτή εμφανίζεται συχνότερα στις γυναίκες απ’ ό,τι στους άνδρες, στους οποίους είναι πιο συχνές – ακόμα και εκ γενετής – οι βουβωνοκήλες (λίγο πιο πάνω και έξω). Για τον λόγο αυτό, η αντιμετώπιση της μηροκήλης στις γυναίκες απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή και εξειδικευμένο γενικό χειρουργό.

Μηροκήλη: Αίτια και Παράγοντες κινδύνου

Η μηροκήλη μπορεί να προκληθεί από καταστάσεις που αυξάνουν την ενδοκοιλιακή πίεση ή αποδυναμώνουν το κοιλιακό τοίχωμα, όπως:

• Χρόνια δυσκοιλιότητα
• Χρόνιος βήχας – κάπνισμα, άσθμα
• Ορθοστασία και έντονη σωματική άσκηση
• Άρση βαρών
• Παχυσαρκία

Συμπτώματα μηροκήλης

Τα πιο χαρακτηριστικά συμπτώματα της μηροκήλης περιλαμβάνουν:

• Διόγκωση στη μηροβουβωνική περιοχή, συνήθως μαλακή αρχικά, που μπορεί να πιεστεί και να εξαφανιστεί (ανάταξη) ή να υποχωρήσει με την ξεκούραση και το ξάπλωμα. Επανεμφανίζεται ή γίνεται πιο έντονη στην όρθια θέση ή κατά τη διάρκεια σωματικής άσκησης.
• Πόνο στη μηροβουβωνική περιοχή, που επιδεινώνεται όταν αυξάνεται η ενδοκοιλιακή πίεση.
• Σε προχωρημένες περιπτώσεις, ναυτία, έμετο και ακόμη και ειλεό (απόφραξη του εντέρου).

Αν η απόφραξη του εντέρου είναι πλήρης και διακόψει την αιμάτωση, μπορεί να προκαλέσει ισχαιμία και νέκρωση, μια επείγουσα κατάσταση που οδηγεί σε διάτρηση εντέρου και περιτονίτιδα. Στο στάδιο αυτό, απαιτείται χειρουργική αντιμετώπιση χωρίς καθυστέρηση.

Διάγνωση της πάθησης

Η διάγνωση της μηροκήλης γίνεται κυρίως με κλινική εξέταση. Ο/Η ασθενής εξετάζεται σε διάφορες θέσεις (όρθια, ξαπλωμένη) και μπορεί να του ζητηθεί να βήξει ώστε να εντοπιστεί η προβολή.

Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί υπερηχογράφημα ή αξονική τομογραφία για επιβεβαίωση της διάγνωσης και εκτίμηση της έκτασης της βλάβης. Η πρώιμη αναγνώριση της νόσου στο στάδιο της ήπιας διόγκωσης επιτρέπει πιο ελάχιστα επεμβατική θεραπεία και ταχύτερη αποκατάσταση.

Μηροκήλη: Θεραπεία

Η θεραπεία της μηροκήλης είναι χειρουργική. Η χειρουργική επέμβαση πρέπει να γίνει το ταχύτερο μετά την εμφάνιση και την διάγνωση ώστε να αποφύγουμε επείγουσες και δυσάρεστες καταστάσεις. Με την επέμβαση επαναφέρουμε το περιεχόμενο της κήλης στην κοιλιακή χώρα και τοποθετούμε πλέγμα που καλύπτει πλήρως όλη στην περιοχή.

Η ελάχιστα επεμβατική τεχνική λαπαροσκοπικής αποκατάστασης πραγματοποιείται με ολική αναισθησία και συνήθως απαιτεί μόνο μία μέρα ή λίγες ώρες νοσηλείας (one day surgery). Η αποκατάσταση είναι άμεση, δεν απαιτεί ειδικές ασκήσεις ή προφυλάξεις, αποφεύγουμε όμως την άρση βάρους για λίγες μέρες. Οι ασθενείς επιστρέφουν στις καθημερινές δραστηριότητες σύντομα, με ελάχιστο μετεγχειρητικό πόνο.

Μετά το χειρουργείο συστήνεται παυσίπονη αγωγή για κάποιες μέρες, δεν υπάρχει όμως σημαντικός πόνος, ούτε διαταραχές από την εντερική λειτουργία.

Η επέμβαση γίνεται με 3 μικρές τομές στο κατώτερο μέρος της κοιλιάς.  Εργαζόμαστε στον εξωπεριτοναϊκό χώρο, δηλαδή χωρίς να μπούμε μέσα στην κοιλιά, γι’ αυτό και δεν επηρεάζεται η λειτουργία του εντέρου ή της ούρησης (εξωπεριταναϊκή πλαστική αποκατάσταση με τοποθέτηση πλέγματος – TEP).

Γίνεται ενδοδερμική τοποθέτηση ραμμάτων που απορροφώνται μόνα τους. Δεν χρειάζεται περιποίηση τραύματος. Δεν τοποθετείται παροχέτευση ή καθετήρας ούρησης.

Προεγχειρητική προετοιμασία

Πριν από τη χειρουργική αποκατάσταση, είναι απαραίτητη η ενδελεχής προεγχειρητική εκτίμηση. Ο ασθενής υποβάλλεται σε βασικό αιματολογικό και βιοχημικό έλεγχο, καθώς και σε καρδιολογική αξιολόγηση όταν υπάρχουν συνοδά νοσήματα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, συνιστάται και απεικονιστικός έλεγχος (υπερηχογράφημα ή αξονική τομογραφία), ώστε να επιβεβαιωθεί η θέση και το μέγεθος της κήλης.

Η προετοιμασία του εντέρου συνήθως δεν απαιτείται, εκτός εάν ο χειρουργός το κρίνει απαραίτητο λόγω ειδικών συνθηκών. Η διακοπή καπνίσματος τουλάχιστον 2 εβδομάδες πριν την επέμβαση μειώνει τον κίνδυνο μετεγχειρητικών επιπλοκών, όπως λοιμώξεις ή καθυστερημένη επούλωση. Επίσης, οι ασθενείς που λαμβάνουν αντιπηκτικά ή αντιαιμοπεταλιακά φάρμακα πρέπει να ενημερώσουν εγκαίρως τον ιατρό τους, ώστε να γίνει σωστή ρύθμιση της φαρμακευτικής αγωγής.

Η σωστή ενημέρωση του ασθενούς για τη διαδικασία και τη μετεγχειρητική πορεία συμβάλλει στην ψυχολογική προετοιμασία και μειώνει το άγχος που συνδέεται με τη χειρουργική πράξη. Ο γιατρός εξηγεί τα πλεονεκτήματα της λαπαροσκοπικής ή ρομποτικής αποκατάστασης μηροκήλης, τα οποία περιλαμβάνουν μικρότερο τραύμα, ταχύτερη ανάρρωση και ελάχιστο μετεγχειρητικό πόνο.

Μετεγχειρητική φροντίδα και ανάρρωση

Η περίοδος ανάρρωσης μετά την επέμβαση μηροκήλης είναι συνήθως σύντομη και ανώδυνη. Οι περισσότεροι ασθενείς μπορούν να επιστρέψουν στο σπίτι τους μέσα σε λίγες ώρες ή το αργότερο την επόμενη ημέρα. Τις πρώτες 24 ώρες συνιστάται ανάπαυση και ήπια δραστηριότητα, αποφεύγοντας την υπερβολική καταπόνηση της κοιλιάς.

Η διατροφή επανέρχεται σταδιακά, ξεκινώντας με υγρά και ελαφρά γεύματα. Ιδιαίτερη σημασία έχει η αποφυγή δυσκοιλιότητας, η οποία αυξάνει την ενδοκοιλιακή πίεση και μπορεί να επιβαρύνει το χειρουργημένο σημείο. Η επαρκής ενυδάτωση, η πρόσληψη φυτικών ινών και ήπια κινητοποίηση βοηθούν στην ομαλή λειτουργία του εντέρου και στην πρόληψη δυσφορίας.

Για τις πρώτες ημέρες, η χρήση απλών αναλγητικών μπορεί να ανακουφίσει από τον ήπιο μετεγχειρητικό πόνο. Τα ράμματα που χρησιμοποιούνται στις σύγχρονες τεχνικές είναι απορροφήσιμα, οπότε δεν απαιτείται αφαίρεσή τους. Η περιποίηση του τραύματος περιορίζεται σε βασική καθαριότητα και διατήρηση της περιοχής στεγνής.

Στους ασθενείς συστήνεται να αποφεύγουν την άρση βάρους και τις έντονες ασκήσεις για 2 έως 3 εβδομάδες, μέχρι να επιτευχθεί πλήρης επούλωση των ιστών. Ωστόσο, η επιστροφή σε γραφείο ή ήπιες δραστηριότητες μπορεί να γίνει σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα – ακόμη και μέσα σε 48 ώρες.

Πρόληψη υποτροπής και παρακολούθηση

Η μακροχρόνια επιτυχία της επέμβασης εξαρτάται και από τη σωστή μετεγχειρητική συμπεριφορά του ασθενούς. Σε γενικές γραμμές, η διατήρηση φυσιολογικού σωματικού βάρους, η αποφυγή χρόνιου βήχα και η τακτική φυσική άσκηση ενισχύουν το κοιλιακό τοίχωμα και μειώνουν τον κίνδυνο υποτροπής.

Η παρακολούθηση από τον χειρουργό πραγματοποιείται συνήθως μέσα στις πρώτες 10 ημέρες και επαναλαμβάνεται ανάλογα με την πορεία της επούλωσης. Σε περίπτωση που εμφανιστεί έντονος πόνος, πυρετός ή οίδημα, ο ασθενής πρέπει να επικοινωνήσει άμεσα με τον γιατρό του.

Ο Γενικός Χειρουργός Δρ. Δημήτριος Δαρδαμάνης έχει εξειδικευτεί σε όλες τις διαθέσιμες τεχνικές χειρουργικής της μηροκήλης.  Εχει υπάρξει εκπαιδευτής άλλων χειρουργών απο όλο τον κόσμο και διαθέτει μακροχρόνια εμεπιρία με τεράστιο άριθμό περιστατικών με  κηλη με την πιο σύγχρονη εξωπεριτοναική μέθοδο τοποθέτησης πλέγματος (ΤΕP) Μπορεί να αντιμετωπίσει με ασφάλεια και αποτελεσματικότητα κάθε πιθανό περιστατικό λαπαροσκοπικά. Για περισσότερες πληροφορίες, μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί του και να κλείσετε το ραντεβού σας.