Διάσταση ορθών κοιλιακών
Η διάσταση των κοιλιακών μυών, είναι μια κατάσταση η οποία χαρακτηρίζεται από μια μη φυσιολογική απόσταση μεταξύ των δύο ορθών κοιλιακών.
Οι ορθοί κοιλιακοί μυς ξεκινούν από τις κάτω πλευρές και καταλήγουν στο ηβικό οστό (στην λεκάνη, στο ύψος της ζώνης). Φυσιολογικά ενώνονται μεταξύ τους στο κέντρο της κοιλιάς με χαλαρό ιστό, που ονομάζεται λευκή γραμμή (στην μέση γραμμή του σώματος, πάνω απο το στέρνο και κάτω ως τον ομφαλό και την λεκάνη). Αν η απόσταση τους είναι μεγαλύτερη των 2-3 εκατοστών θεωρείται παθολογική.
Αιτίες
Οι αιτίες που οι μύς χάνουν την στενή σύνδεση μεταξύ τους και προκαλείται μεγαλύτερο χάσμα είναι:
- Εγκυμοσύνη (ειδικότερα σε γυναίκες ηλικίας μεγαλύτερης των 35 ετών και όταν το έμβρυο είναι πολύ μεγάλο)
- Παχυσαρκία
- Έπειτα από χειρουργική επέμβαση στην κοιλιακή χώρα (συνδυαστικά με κήλη)
- Γενετική προδιάθεση (χαλαρός συνδετικός ιστός)
- Χρόνιες αναπνευστικές παθήσεις, αλλεργικό ασθμα, χρόνιος βήχας και κάπνισμα
Συμπτώματα
- Χαλάρωση, ή αλλιώς «σακούλιασμα», στην περιοχή της κοιλιάς, εικόνα παρεμφερής με εκείνη της εγκυμοσύνης
- Πόνος στη μέση ή/και στην πλάτη
- Κήλη (Ομφαλοκήλη, βουβωνοκήλη)
- Κακή στίρηξη εσωτερικών οργάνων
- Διόγκωση της κοιλιάς κατά τη διάρκεια της άσκησης (σαν λουκάνικο)
- Το πυελικό έδαφος χάνει τη σφριγηλότητά του, προκαλώντας ακράτεια ούρων και συνεχή πόνο στη λεκάνη
- Δυσπεψία, αίσθημα βάρους και καούρες
Διάσταση και κήλη
Η διάσταση των ορθών κοιλιακών δεν συνεπάγεται απαραίτητα και κήλη (διότι δεν υπάρχει πραγματικό χάσμα στα κοιλιακά τοιχώματα), ωστόσο η συνύπαρξη τους είναι συχνή.
Για την σωστή διάγνωση απαιτείται καλή κλινική εξέταση ή και υπέρηχος ή αξονική τομογραφία
Αντιμετώπιση
Έπειτα από τη διάγνωση διάστασης κοιλιακών, η θεραπεία της κατάστασης συνηθίζεται να είναι συντηρητική (εκτός ακραίων περιπτώσεων). Περιλαμβάνει συγκεκριμένο πρόγραμμα ασκήσεων, που σκοπό έχει την ισχυροποίηση των κοιλιακών τοιχωμάτων μέσω της ενδυνάμωσης των εν τω βάθει μυών και ειδικότερα του εγκάρσιου θωρακικού και του θωρακικού διαφράγματος. Σε περιπτώσεις αυξημένου σωματικού βάρους συνίσταται απώλεια βάρους σε συνδυασμό με καύση λίπους για καλύτερη συνολική σωματική σύσταση (αεροβική γυμναστική).
Άσκηση
Απευθυνόμαστε σε κάποιον ειδικό γυμναστή ώστε να μας υποδείξει το κατάλληλο πρόγραμμα εκγύμνασης. Υπάρχουν ασκήσεις και κινήσεις που επιδεινώνουν την κατάσταση (όπως οι απλοί κοιλιακοί, τα ροκανίσματα, sit ups, «σανίδες» κ.α.).
Οι ασκήσεις που βοηθούν στην επιδιόρθωση της διάστασης των κοιλιακών είναι αυτές που όπως λέμε ότι ενεργοποιούν τον «πυρήνα» μας !
Για να συμβεί αυτό πρέπει να «σφίξουμε» πολύ καλά την κοιλιά μας με τρόπο τέτοιο που θα δημιουργήσουμε μία οπίσθια κλίση στην λεκάνη μας. Το «σφίξιμο» αυτό επιτυγχάνεται σφίγγοντας ταυτόχρονα
- γλουτούς (νιώθουμε τα οπίσθιά μας να ενώνονται),
- κοιλιά (με τρόπο τέτοιο που αισθανόμαστε και βλέπουμε τον αφαλό μας να «τραβιέται» προς τα πίσω. Μία αίσθηση λες και τον τραβάμε με μια κλωστή προς την πλάτη),
- πυελική ζώνη (με παρόμοιο τρόπο που «σφιγγόμαστε» για να σταματήσουμε την ούρηση).
Υπάρχουν ασκήσεις που μπορούν να δυναμώσουν αρκετά την κοιλιά μας έτσι ώστε η διάσταση των ορθών κοιλιακών να υποχωρήσει ακόμα και σε βαθμό που δεν θα μας απασχολεί πια.
Ένα κλασικό πρόγραμμα ασκήσεων είναι οι ασκήσεις Tupler
Η αλήθεια είναι πως δεν είναι πάντα εύκολο να τις κάνουμε και η προσπάθεια που απαιτείται είναι σημαντική και μακροχρόνια…
Χειρουργική θεραπεία
Εφόσον η συντηρητική θεραπεία αποτύχει, απαιτείται χειρουργική επέμβαση.
Με την χειρουργική επέμβαση γίνεται αποκατάσταση της φυσιολογικής ανατομίας των πρόσθιων κοιλιακών τοιχωμάτων. Αυτό επιτυγχάνεται με την πτύχωση της θήκης (εξωτερικό περίβλημα) των ορθών κοιλιακών μυών, με τη χρήση ειδικών ραμμάτων. Μπορεί να απαιτηθεί και η τοποθέτηση πλέγματος για επιπλέον ενίσχυση του κοιλιακού τοιχώματος.
Όταν συνυπάρχει κήλη τότε η τοποθέτηση πλέγματος είναι επιβεβλημένη.
Συχνά συστήνουμε τον συνδυασμό της αποκατάστασης με κοιλιοπλαστική, ιδιαίτερα όταν υπάρχει περίσσια δέρματος.